لغت نامه دهخدا توطؤ. [ ت َ وَطْ طُءْ ] ( ع مص ) به پای سپردن. ( زوزنی ). سپردن زیر پا. || سازواری و موافقت نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
