لغت نامه دهخدا تهاکر. [ ت َ ک ُ ] ( اِ ) لفظ هندی است به معنی خداوند و هندوان در محاورات خود بر هم مسلک؛ یعنی سمدهی اطلاق کنند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).
