گفت و گو با خدا به معنای ارتباط روحانی و عمیق انسان با خالق خود است. این ارتباط میتواند از طریق دعا، نیایش و تفکر درونی انجام شود. در این فرآیند، فرد احساسات، خواسته ها و سپاسگزاریهای خود را بیان میکند. ارتباط با خدا به تقویت ایمان و آرامش درونی کمک میکند. بسیاری از مردم این ارتباط را به عنوان منبع هدایت و الهام در زندگی خود میدانند. این نوع گفت و گو میتواند در لحظات تنهایی یا در جمع های مذهبی صورت گیرد.

گفت وگو
لغت نامه دهخدا
گفت و گو. [ گ ُ ت ُ ] ( ترکیب عطفی، اِمص مرکب ) صحبت. بحث. سخن. محاوره
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
گفت وگو (داستان). همگویی یا گفت وگو یا دیالوگ در مورد داستان، فیلم و نمایشنامه، یعنی همان گفتگوهای شخصیت ها در روایت که تابع ریزه کاری ها و قواعد مربوط به خود است. دیالوگ ( همگویی ) در مقابل مونولوگ ( تک گویی ) است.
در یک داستان، محتوای گفتگوها مستقیماً مربوط به موضوع صحبت می باشد. البته می شود در آن به گذشته هم اشاره کرد، اما به طور مختصر. وقتی منظور نویسنده از گفتگو نه صحبت، بلکه کاشتن نهال اطلاعات باشد، گفتگو دیگر باور کردنی نخواهد بود. چرا که خواننده به جای اینکه صحبت اشخاص را بشنود اطلاعات را می بیند. در رمان نو گفتگو پیچیده تر از رمان های سنتی شده و انواع جدیدی از دیالوگ پدید آمده است.

جملاتی از کلمه گفت وگو
شکوه خامشی در ظرف گفت وگو نمی گنجد سخن هر چند سنجیده است هیبت را زیان دارد
درین گفت وگو بود کآمد برش سواران ترکان و هومان سرش
غم جست وجو کار جان ودلست ولی گفت وگو مرزبان را بود
ای مطرب خدایی! بی گفت وگو چرایی بنواز عود و نی را، کان سرو در برآمد
به گفت وگو دلی خوش می کند صائب، نمی داند که گر خاموش گردد جنت در بسته خواهد شد