چاکر

کلمه چاکر در زبان فارسی به معنی نوکر یا خدمتگزار است و به نوعی به فردی اطلاق می‌شود که در مقابل شخص دیگری، خود را خاضع و تابع نشان می‌دهد. این واژه به طور معمول برای ابراز ارادت و فروتنی به کار می‌رود. در واقع، چاکر به معنای کسی است که با نیت خدمت به دیگران، خود را در جایگاه پایین‌تری می‌بیند و سعی دارد تا با رفتار و کلام خود، محبت و احترام خود را نشان دهد. این اصطلاح در فرهنگ ایرانی بار معنایی مثبت و زیبایی دارد و نشان‌دهنده روحیه خدمتگزاری و احترام به دیگران است. به همین دلیل، استفاده از این کلمه به عنوان نمادی از تواضع و ادب در روابط اجتماعی و خانوادگی بسیار رایج است.

تصویر معنی چاکر

لغت نامه دهخدا

چاکر. [ ک َ / ک ِ ] ( اِ ) نوکر. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ نظام ). ملازم. ( آنندراج ). خادم. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ نظام ). خدمتکار. ( ناظم الاطباء ). مستخدم. گماشته. مزدور. اجیر. کسی که با گرفتن حقوق خدمت بدیگری کند. ( فرهنگ نظام ):
کون چو دفنوک پاره پاره شده
چاکرت بر کتف نهد دفنوک.منجیک ترمذی.تو دانی که از دانش آگاه نیست
بچشمش همان شاه و چاکر یکی است.فردوسی.یکی چاکری نیک باشد ترا
فرستد ترا باژ اندر خورا.فردوسی.مرا با پری راست کردی بخوبی
پری مرمرا پیشکار است و چاکر.فرخی.تا قیامت هر کجا نامش برند اندر جهان
نام شاهان از بزرگی نام او چاکر شوند.فرخی.مرا بگوی کز اینجا چگونه خواهی رفت
نه با تو توشه راه و نه چاکر و نه غلام.فرخی.سرایی مر سعادت پیشکارش
زمانه چاکر و دولت کدیور.منوچهری.خداوند ما گشته مست و خراب
گرفته دو بازوی او چاکران.منوچهری.بداور گاه او بر شاه و چاکر
یکی بودی و درویش و توانگر.فخرالدین اسعد ( ویس و رامین ).خداوند هم بندگان و چاکران شایسته دارد. ( تاریخ بیهقی ). چاکری از خاص خواجه پیش آمدشان سوار و راه تنگ بود. ( تاریخ بیهقی ). بسیار نصیحت کردیم و گفتیم چاکری است مطیع و فرزندان... بسیار دارد. ( تاریخ بیهقی ).
تو چاکر مرد بادوالی
من شیعت مرد ذوالفقارم.ناصرخسرو.کمترین چاکرش چو اسکندر
کمترین بنده اش چو نوشروان.ناصرخسرو.چاکر خویشت که کرد جز گلوی تو
اینت واﷲ بزرگ و زشت یکی عار.ناصرخسرو.تن چاکر جان است مرو از پسش ایراک
رفتن بمراد و سپس چاکر عار است.ناصرخسرو.گردون بامر و نهی کهین بنده تو شد
گیتی بحل و عقد کمین چاکر تو باد.مسعودسعد.چاکرت گر بد است وگر بد نیست
بد و نیکش ز تست از خود نیست.سنایی.خنک آنکس، که عقل رهبر اوست
هر دو عالم بطوع چاکر اوست.سنایی.جز خداوندی که بر وی نام معبودی رواست
هر خداوندی که باشد مر وراچاکر سزد.سوزنی.