لغت نامه دهخدا بنطافلن. [ ب َ ف ِ ل ُ ]( معرب، اِ ) پنج انگشت. ذوخمسة اوراق. رجوع به بنطاباطیس و بنطابلون، بنطاطوس، بنطاطوس و بنطافلون شود.