رسا

رسا

کلمه رسا در زبان فارسی به معنای واضح، شفاف و قابل فهم است. این واژه به طور گسترده‌ای برای توصیف سخن، نوشته یا هر نوع بیان دیگری به کار می‌رود که به خوبی و به راحتی قابل درک باشد.

ویژگی‌ها

وضوح و شفافیت: وقتی می‌گوییم یک سخن یا متن رسا است، به این معناست که آنچه گفته یا نوشته شده، به وضوح قابل درک است و هیچ ابهامی در آن وجود ندارد. این ویژگی به مخاطب کمک می‌کند تا به راحتی پیام را دریافت کند و از جزئیات و مفاهیم آن آگاه شود.

قوت بیان: این مفهوم همچنین می‌تواند به معنای قدرت بیان و تأثیرگذاری در سخنرانی یا نوشتار باشد. به عبارتی، بیانی رسا می‌تواند احساسات و افکار را به خوبی منتقل کند. این نوع بیان معمولاً شامل انتخاب دقیق واژه‌ها و ساختارهای جملاتی است که تأثیر بیشتری بر روی مخاطب دارد.

بلندی صدا: صدای رسا به صدایی اطلاق می‌شود که به اندازه کافی بلند است تا به راحتی شنیده شود، حتی در فضاهای بزرگ یا شلوغ. این ویژگی به ویژه در سخنرانی‌ها و ارائه‌ها اهمیت دارد، زیرا باعث می‌شود که پیام به تمامی شنوندگان منتقل شود و هیچ‌کس از دریافت آن محروم نماند.

به عنوان اسم

این کلمه یک اسم پسرانه فارسی نیز هست که به دلیل زیبایی و مفهوم عمیقش، در میان خانواده‌ها محبوبیت دارد و نشان‌دهنده فردی با شخصیت روشن و مؤثر است.

لغت نامه دهخدا

رسا. [ رَ ] ( نف ) رسنده. ( ناظم الاطباء ). رسنده به چیزی. ( آنندراج ). واصل. ( آنندراج ) ( فرهنگ نظام ). واصل شونده. که تواند رسید

فرهنگ معین

(رَ ) (ص فا. ) ۱ - بلند. ۲ - رسنده. ۳ - بالغ. ۴ - تندهوش.

فرهنگ فارسی

رسنده، بالغ، بلند، بسیار، تیزفهم، لایق
( صفت ) ۱ - رسنده. ۲ - بلند: [[ باصدای رسا صحبت میکرد ]]. ۳ - بالغ. ۴ - تند هوش تیز فهم سریع الانتقال. ۵ - لایق قابل. ۶ - باوقوف.
یارسای همدانی میرزا خان متوفای سال ۱۱۷۴ ق از گویندگان قرن ۱۲ هندوستان بود.

فرهنگ اسم ها

اسم: رسا (پسر) (فارسی) (تلفظ: re (a) sā) (فارسی: رسا) (انگلیسی: resa)
معنی: بلیغ، واضح، کنایه از شخص رشید و خوش قد و قامت، ویژگی صدایی که به وضوح قابل شنیدن است، موزون و بلند، آنچه به راحتی قابل درک است، ( به مجاز ) رشید و خوش قد و قامت، به صدای واضح که به راحتی قابل شنیدن است گفته می شود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم