معنی بظره | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( بظرة ) بظرة. [ ب َ رَ ] ( ع اِ ) زنی که در بغلش موی کم باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || حلقه انگشتری بی کرمی. ( کذا ). ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). حلقه انگشتری بدون نگین. ( ناظم الاطباء ).
بظرة. [ ب ِ رَ ] ( ع اِ ) رایگان، و منه: ذهب دمه بظراً. ( منتهی الارب ). رایگان. ( ناظم الاطباء ).
بظرة. [ ب ُ رَ ] ( ع اِ ) تندی میان لب بالایین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).