اغمص

واژه اغمص یکی از کلمات قدیمی و خاص در زبان‌های فارسی و عربی است که در متون مختلفی از جمله طب سنتی، لغوی و ادبی به کار رفته است. این واژه به معنای فردی است که چشمش ترشح یا قی دارد؛ به عبارت دیگر، اغمص به چشمی اشاره دارد که آب‌آلود، ترشح‌دار یا دارای آب‌ریزش است.

از لحاظ پزشکی، این حالت به بیماری یا وضعیتی اشاره دارد که در آن چشم دچار ترشح یا آبریزش غیرطبیعی می‌شود. این وضعیت می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله عفونت‌های چشمی، آلرژی‌ها، یا تحریکات محیطی. در طب سنتی، اغمص به عنوان یک علامت یا نشانه از اختلالات چشمی مورد توجه قرار می‌گیرد و درمان‌های خاصی برای آن پیشنهاد می‌شود.

در ادبیات، این واژه ممکن است به صورت استعاری نیز به کار رود، به طوری که به حالت‌های عاطفی یا روحی افراد اشاره کند. به عنوان مثال، چشمان اغمص می‌تواند نمادی از غم، اندوه یا احساساتی باشد که درونی‌ترین احساسات فرد را به نمایش می‌گذارد.

لغت نامه دهخدا

اغمص.[ اَ م َ ] ( ع ص ) آنکه خم از چشم او روان باشد. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). آنکه چشم او قی دارد. مؤنث: غَمْصاء. ( از اقرب الموارد ). ژفگن. ( مهذب الاسماء نسخه خطی ). مثل الارمض. ( المصادر زوزنی ). ج، غُمص. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
- عین اغمص؛ چشم ژفگن. چشم زفگین. ( یادداشت بخط مؤلف ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال چوب فال چوب فال انبیا فال انبیا فال تک نیت فال تک نیت