اختباب

لغت نامه دهخدا

اختباب. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) نوعی از دویدن. پویه دویدن. پوئیدن. || گربزی کردن. فریفتن. خیانت کردن. || جوشیدن دریا و به آشوب شدن آن. || اختباب از ثوب؛ بیرون کردن از جامه. ( منتهی الارب ). || خبّه [ خرقه ] از جامه بیرون کردن. || برداشتن اسب هردو دست و پای چپ را معاً. || گاه بر این دست و گاه بر آن دست استادن اسب. || تیز رفتن. || بریدن و قطع کردن پاره ای از جامه. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

نوعی از دویدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال نخود فال نخود فال فنجان فال فنجان فال مارگاریتا فال مارگاریتا