لغت نامه دهخدا ابن ثمنه. [ اِ ن ُ ث ُ ن َ ] ( اِخ ) از امرای مسلمین در جزیره صقلیه در اواسط قرن پنجم هجری. او از قُوّاد جیش بوده و فرزند ابن اکحل امیر سابق آن جزیره رابقتل آورده و خود مستقل گشت و خویشتن را قادر باﷲ نامید و با مساعدت بعض ملوک نصاری چندی حکومت راند.
