لغت نامه دهخدا ابلم. [ اَل َ ] ( ع ص ) مرد سطبرلب. || ( اِ ) تره ای است که شاخها دارد چون باقلی. || برگ مقل.ابلم. [ اِ ل ِ / اُ ل ُ ] ( ع اِ ) برگ مقل.
