بافت ورقه شکفتی

بلبلی از چمن قدس اجل کرد شکار که شکفتی گل این نه چمن از باد پرش

به زیر و به بالا تو بودی معلا فلک را دریدی چمن را شکفتی

چه باشد گر تو یار نو گرفتی نباید از تو ما را این شکفتی

درخت گلی بُد که چون آفتاب بدیدی شکفتی هم اندر شتاب

چون شکفتی پی زر زود به بازار شدی بس کن ای شاهد بازاری و جانم مازار

ای تازه گلبنی که شکفتی به ماه دی با این نسیم خوش ز گلستان کیستی