میش چشم

ناوک غمزه تو آنچه کند بر دل من تیغ قصاب ستمگر نکند بر تن میش

چو تنگ اندر آمد شبانان بدید بران میش و بز پاسبانان بدید

ای خلیل دل عاشق که بکوی تو زشوق خویش را میش صفت ساخته قربان جبریل

این طرفه رمه که از بز و میش گرد تو گرفته از پس و پیش

یا چو گرگی شده در کسوت میش اندر یا چه دزدی است که با قافله یار آید