مملکت پناهی

در خواب اگر خیال تو بر من گذر کند دلرا ز ذوق مملکت جان خبر کند

مدار چشم توقع به آنکه چشم طمع به مال دارد، این مملکت مدار نشد

مملکت آباد رسته از بیداد

نه بیهوده مر اورا ملک روی زمین مملکت زیر نگین کرد و جهان زیر قلم

چو کلکت از پی نظم جهان میان دربست چه عقده بود که از کار مملکت نگشاد