مصافحه کردن

«مصافحه کردن» عملی است که در فرهنگ‌های مختلف به معنای دست دادن و احوال‌پرسی کردن با دیگران به شمار می‌رود. این عمل معمولاً هنگام دیدار دوستان، آشنایان یا همکاران انجام می‌شود و نشانه‌ای از ادب، احترام و صمیمیت است.

این رفتار در مناسبت‌های رسمی و غیررسمی به یک سنت اجتماعی تبدیل شده است. دست دادن معمولاً به‌عنوان نخستین حرکت برای ایجاد ارتباط مثبت و نشان دادن حسن نیت استفاده می‌شود و می‌تواند فضای گفت‌وگو را دوستانه‌تر کند.

در متون دینی و اخلاقی نیز بر مصافحه توصیه شده است، زیرا علاوه بر جنبه اجتماعی، بیانگر دوستی، صلح و حسن نیت میان افراد است. بنابراین، مصافحه کردن نه تنها یک رسم روزمره، بلکه یک رفتار اخلاقی و فرهنگی با ارزش معنوی نیز محسوب می‌شود.

لغت نامه دهخدا

مصافحه کردن. [ م ُ ف َ / ف ِ ح َ / ح ِ ] ( مص مرکب ) مصافحت. تصافح. دست دادن در هنگام ملاقات. ( از یادداشت مؤلف ). دست یکدیگر را گرفتن برای اظهار دوستی: در وقت مصافحه آن درویش تاتکنی را مصافحه نکردند. ( انیس الطالبین ص 135 ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) دست یکدیگر را گرفتن برای اظهار دوستی.

جمله سازی با مصافحه کردن

در منابع اسلامی به محمد منسوب است که: «رکن را لمس کنید زیرا آن دست راست خدا در میان خلق است و خدا با آن با مردم مصافحه می‌کند مانند مصافحه با بنده نیازمند؛ و هر که بر سر پیمان، این سنگ را لمس کند، برای او شهادت خواهد داد.»
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
شکوه
شکوه
عضو
عضو
بی عرزه
بی عرزه
رویداد
رویداد