علی اباد هراتی

همچنان؛ در سال۷۷۷ه‍ در عهد ملک غیاث‌الدین، به دست صنعت‌گران هراتی دیگ تاریخی ساخته و وقف مسجد هرات شد که گفته می‌شود از نگاه ساخت و تزئینات یکی از شاهکارهای شگفت‌انگیز تاریخ می‌باشد.

سنه امروزه سنندج نامیده می‌شود. طرح آن بیشتر طرح هراتی است با طرح بوته ای و خطوط مورب در رنگ‌های متعدد است. زیباترین طرح گلیم سنه، همان طرح هراتی است.

زهره جویا از پدری هراتی و مادری مشهدی در مشهد متولد شد. در هنر آوازخوانی خانم جویا، نه تنها تأثیر این دو فرهنگ، بلکه رد پای موسیقی اروپایی نیز بسیار برجسته می‌باشد. زهره جویا مدرسه را در ایران به پایان رسانده و برای آموختن موسیقی به اروپا رفت و تحصیلات عالی اش را دراین رشته در آمستردام و بعداً در دانشسرای هنرهای زیبای وین – اتریش – به پایان رسانده‌است و در رشته «اپرا» فوق لیسانس گرفته‌است.

در این زمان، یت از حامیان استعمار پشتون در شمال افغانستان بود و در سال ۱۸۹۳م. نوشت که «ازبک‌های میمنه، هزاره‌های هراتی و جمشیدی‌ها و غیره تنها قبایل غیر افغانی هستند که با ترکمن‌ها یا روس‌ها ارتباط دارند و وقتی توسط افغان‌ها محاصره شوند در امان هستند.»

خالد حسینی از پدر و مادری هراتی، در شهر کابل زاده شد. در سال ۱۹۷۶، پدر خالد حسینی به عنوان دیپلمات وزارت خارجه افغانستان به پاریس اعزام شد و او نیز به همراه خانواده به پایتخت فرانسه رفت.[نیازمند منبع]

اتن در هر منطقه، نوع و حرکات مختلف همان منطقه را دارد. انواع مختلف اتن شامل: کابلی، وردکی، لوگری، خوستی/پکتیایی، هراتی، کوچیانی/کوچی، ختکی، پشیی (با سرنی و توله) و نورستانی در افغانستان وجود دارد.