رباط گزینی

عجب سر میکشد در خویش بینی همیشه هست اندر خود گزینی

چون گشت با تو ما را پیوند دل زیادت گر هجر ما، گزینی، دوری ز حسن عادت

می گزینی هجر بر وصل ای رفیق ترک یاران را چه یارا می کنی

معشوقه چو خورشید گزینی ای دل او بر فلک و تو بر زمینی ای دل

چنان با ذات حق خلوت گزینی ترا او بیند و او را تو بینی

با من به زبانی و به دل با دگرانی هم دوست‌تر از من نبود هر که گزینی