درمان مزد

هجران دیدیم و درد هجران دیدیم دردی که نداشت هیچ درمان دیدیم

درمان دردمند و دوایم نمی‌دهی شمعی و زینت شب تارم نمی‌شوی

طبیبان درد بی درمان پسندند به تاب عشق باید سوخت تب چیست

یکی گفت ار زان که درویش مست چه درمان که کارش برون شد ز دست

نظر در روی تو خود کرده ام من بلی، خود کرده را درمان نباشد

درد هجر تو چنانست که طبیبان جهان نتوانند یکی درد مرا درمان کرد