خضاب دان

زین ماجرا، زجان پیمبر شکیب شد در خون خضاب پنجهٔ کفّ الخضیب شد

چو خفت قامت گوژش چه سودگر مالد خضاب وسمه و گلگونه در رخان انگور

شخصى به آن حضرت گفت: (اى اميرمؤ منان ! اگر محاسن خود را خضاب و رنگ مىكردى بهتر بود!)

حسن بن جهم مى گويد: امام رضا عليه السلام را ديدم كه محاسن خود را خضاب (رنگ )كرده بود.

ابن سعد گفته است كه (حسن و حسين به رنگ سياه، خضاب مى كردند).

ای که چون کف الخضیبت کف بود رنگین ز خون چون ز خون دختر رز نبودت کفها خضاب