حصار شنه

قصر جاه تو رسیدست بجائی که بود کمترین پایه ایوان وی این هفت حصار

زدند سکه ی دولت به نام خسرو دین فراز گنبد این نیلگون حصار امروز

چنین داد پاسخ که مرد سوار به سه روز رفتن توان زی حصار

نوندش کوه و صحرا را سماری حسامش دین و دنیا را حصار است

اگر نه سد وفاقش جهان حصار کند اساس کون ز سیل فنا شود مختل

حصار چرخ چون زندان‌سرایی‌ست کمر در بسته گِردش اژدهایی‌ست