تفصی کردن. [ ت َ ف َص ْ صی ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بدر آمدن از دشواری. خلاصی یافتن از ( تنگی ) مشکلات. رهایی یافتن از مضیقه و بلیه: و او چند فرزه شهر از شهرهای هند بازگذارد... تا از عهده این مشروطات تفصی کند. ( ترجمه ٔتاریخ یمینی چ 1 تهران ص 39 ). و رجوع به تفصی شود.
فرهنگ فارسی
بدر آمدن از دشواری خلاصی یافتن از تنگی و مشکلات
جمله سازی با تفصی کردن
در داستان عشق تفصی نمود یار تکرار عشق کرد هزاران هزار بار
