ولائح

لغت نامه دهخدا

ولائح. [ وَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ ولیحة، به معنی غراره و خنور. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

جمع ولیحه بمعنی غراره و خنور.

جمله سازی با ولائح

مـؤ لّف گويد: كه اين اخفاى قبر براى آن بود كه مَب ادا ملاعين خوارج و بنى اميه كه درنـهـايـت دشـمـنـى و عداوت آن حضرت بودند بر قبر مطلع شوند و اراده كنند جسد مطهر آنحضرت را از قبر بيرون آورند و پيوسته آن قبر مخفى بود تا زمان حضرت صادق عليهالسـّلام كه بعضى از اصحاب و شيعيان به توسط زيارت كردن آن حضرت جدّ خود را ونـمـودن قـبر را دانستند و در زمان رشيد بر همه ظاهر ولائح شد موضع آن مضجع منوّر بهتفصيلى كه مقام را گنجايش ذكر نيست.