مندخ واژهای عربی است که به فردی بیپروا و بیاعتنا به فحش و ناسزا اشاره دارد. این شخص نهتنها از بیان فحش ابایی ندارد، بلکه از شنیدن آن نیز ناراحت نمیشود. معمولاً چنین فردی به عنوان بیحیا، گستاخ و بیاعتنا به ارزشهای اخلاقی شناخته میشود. در لغتنامههایی مانند منتهی الارب و آنندراج به این معنا تأکید شده است. استفاده از این واژه بیشتر در متون قدیمی مشاهده میشود و امروزه کمتر رایج است. واژه مندخ از ریشه عربی ن د خ نشأت گرفته که به معنای فحش دادن، ناسزا گفتن یا بیاحترامی است. برخی منابع این واژه را به شکل مِنْدَخ ذکر کردهاند.
مندخ
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
جملاتی از کلمه مندخ
913- جنس آسمانها عن حبة العرنى قال: سمعت عليا عليه السلام ذات يوم يحلف: و الذى خلق السماء مندخان و ماء.(1081)
عن حبة العرنى قال: سمعت عليا عليه السلام ذات يوم يحلف: و الذى خلق السماء مندخان و ماء.(1081)