لغت نامه دهخدا دوپوس. [ دُ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) دوپوست. دوپوسته. || دوچیز بهم چسبیده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دوپوست و دو پوسته شود.
جمله سازی با دو پوس متغیر مستقل است که آنرا با یک توزیع پوسان شبیهسازی میکنیم که میانگین آن در معادله پایین آمدهاست: