معنی بند و گشاد

لغت نامه دهخدا

بند و گشاد. [ ب َ دُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی، اِ مرکب ) حل و عقد. ( آنندراج ):
زمانه ملکی کز کلک خاتمش در ملک
هزار بند و گشاد و هزار برگ و نواست.انوری.هر بند و گشادی که بتو بازبسته بود تا تو عمل نکردی کجا گشاده شد. ( کتاب المعارف ).
ببین به بند و گشاد ستم ظریفی ناز
ره سؤال نبست و در جواب ببست.واله هروی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

حل و عقد.

جمله سازی با بند و گشاد

هر چه آید به وی از بند و گشاد باشد اندر همه در عین مراد

وز آنست در آدمی دین و داد ز دانش به هر کار بند و گشاد

چرا از بند و گشاد و قاعده نهاد خود آغاز نکنی که از ترکیب انسان تا ترتیب آسمان حجب و اطباق و منازل شاق بسیار است اگر تو از معرفت کمتر عضوی و مختصر جزوی از اجزاء خود بیرون آئی اسم حکمت بر تو مجازی نبود و نام علم بر تو ببازی نه.

زمانه ملکی کز کلک و خاتمش در ملک هزار بند و گشاد و هزار برگ و نواست

بی ساقه و طلیعه بند و گشاد تو گردی نکرد لشکر مردی و مردمی

گزارش محتوای نامناسب