در زبان فارسی، واژه سابغة به معنای تأنیث سابغ به کار میرود و برای درک بهتر این کلمه، باید به معنای سابغ مراجعه کنیم. سابغ به معنای زرهای فراخ و گشاد است که در متون قدیمی به آن اشاره شده است. در فرهنگ لغتهای معتبر مانند صحاح و منتهی الارب، این واژه به عنوان یکی از انواع زرهها تعریف شده است که در زمانهای گذشته برای حفاظت از بدن در برابر حملات دشمنان مورد استفاده قرار میگرفته است. زرهها از اجزای کلیدی جنگاوری در تاریخ بشریت بودهاند و به نوعی نماد قدرت و توانمندی به شمار میرفتهاند. این زره فراخ به جنگجویان این امکان را میداده تا به راحتی حرکت کنند و در عین حال از خود در برابر ضربات دشمن محافظت نمایند. در واقع، سابغة نه تنها یک وسیله دفاعی، بلکه نمایانگر هنر و مهارت در ساخت زرهها نیز بوده است.
سابغه
لغت نامه دهخدا
و سابغة تغشی البنان کانها
أضاة بضحضاح من الماء ظاهر.( تاج العروس ).|| مطرة سابغة؛ باران دراز و ممتد. ( تاج العروس ) ( منتهی الارب ) ( شرح قاموس ). || لثة سابغة؛ بن دندان زشت. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ). و این معنی مجازی است. ( تاج العروس ). گوشت بن دندانی است زشت. ( شرح قاموس ).