لغت نامه دهخدا
ره سودگی. [ رَه ْ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) خستگی و ماندگی از رنج راه. ره زدگی. رنج و صدمه دیدن از راه. ( از یادداشت مؤلف ). خستگی راه:
شه و لشکر از رنج ره سودگی
رسیدند لختی به آسودگی.نظامی.رجوع به ره زده و ره زدگی شود.
ره سودگی. [ رَه ْ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) خستگی و ماندگی از رنج راه. ره زدگی. رنج و صدمه دیدن از راه. ( از یادداشت مؤلف ). خستگی راه:
شه و لشکر از رنج ره سودگی
رسیدند لختی به آسودگی.نظامی.رجوع به ره زده و ره زدگی شود.
خستگی و ماندگی از رنج راه. ره زدگی
💡 شه و لشگر از رنج ره سودگی رسیدند لختی به آسودگی