حقیر شمردن

حقیر‌شمردن مصدری مرکب است که به‌صورت حَقیرْ شُمُرْدَن نیز تلفظ می‌شود. این واژه در مفهوم، به عمل کوچک و خرد پنداشتن دیگری یا چیزی اشاره دارد و بیانگر نگرشی تحقیرآمیز و فرودست‌انگارانه است. کاربرد این اصطلاح اغلب در حوزه‌های اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی مشاهده می‌شود و نشان‌دهنده بی‌اعتنایی به شأن و ارزش فرد یا پدیده‌ای خاص است. در متون ادبی و فرهنگی فارسی، حقیر‌شمردن با واژه‌هایی هم‌معنا چون اهانت، استخفاف، استهانت و خوارداشت همراه شده و گاه در تقابل با مفاهیمی چون تکریم و عزت‌داری قرار می‌گیرد. این مفهوم علاوه‌بر بار عاطفی و اخلاقی، در مباحث حقوقی و اجتماعی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد و به‌عنوان رفتاری ناپسند و گاه آسیب‌زا شناسایی می‌شود.