چاشنی خور

لغت نامه دهخدا

چاشنی خور. [ خوَرْ / خُرْ] ( نف مرکب ) چاشنی خورنده. و رجوع بچاشنی خوار شود.

فرهنگ عمید

کسی که یک بار مزۀ چیزی را چشیده و از آن لذت برده و بازهم در آروزی آن است، چاشتهخور، چشته خور.

فرهنگ فارسی

چاشنی خورنده.

جمله سازی با چاشنی خور

در خور خوانش ندیده چاشنی این جهان در تنور مطبخش بسته دوتا نان فطیر
نور خور بی خور ای پسر نبود چاشنی از شکر جدا نشود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
نمایان یعنی چه؟
نمایان یعنی چه؟
نغمه یعنی چه؟
نغمه یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز