قبله گاه مجوس

از شرف آن کعبه آمد قبله گاه خاص و عام در صفا این کعبه آمد سجده گاه اصفیا

مرا طاق دو ابروی تو محراب دعا باشد مگردان روی از من کعبه من قبله گاه من

1- در خانه ى خدا، نشانه هاى روشن بسيار است. نشانه هاى قداست و معنويّت، خاطرات انبيا از آدم تا خاتم، مطاف بودن براى انبيا و قبله گاه براى همه ى نمازگزاران. (فيه آيات بيّنات )

به روضه ات که بود قبله گاه اهل یقین به رهنمونی طالع خوش آنکه یابم بار

و اينگونه آنجا را قبله گاه پيامبر ساخت. امّا حسين عليه السلام همانگونه كه خود پيامبرصلى الله عليه و آله وصف كرد، خون و مايه حيات قلب پيامبر، ميوهدل و گل سرسبد بوستان او(1005) بلكه فراتر از همه اينها، بسان وجود گرانمايهخود پيامبر است كه فرمود: (حسين از من است و من از حسين.)(1006)

مكّه در خواب بود و نمى دانست كه چه حادثه عظيمى در شرف تكوين است ! كعبه در عمقدرّه، بتها را در درون خود جاى داده بود و آنها نيز در خواب بودند و خواب جامعه نيز ازاين خواب منشاء مى گرفت و اينجا قبله گاه مردم بود.