عشوه زنی

لغت نامه دهخدا

عشوه زنی. [ ع ِش ْ وَ / وِ زَ ] ( حامص مرکب ) عمل و حالت عشوه زن. عشوه سازی. عشوه کاری. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

عمل و حالت عشوه زن عشوه سازی عشوه کاری.

جمله سازی با عشوه زنی

نکشد خاطر من جز به تو هر جا که کسان سخن عشوه گری غمزه زنی می گویند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال درخت فال درخت فال جذب فال جذب فال سنجش فال سنجش فال احساس فال احساس