طیب و مطیب

در او بس طیب و تاریکی تو گویی بود مشکش پدر عودش برادر

آنکه نازد بر وجودش کائنات ذکر او فرمود با طیب و صلوة

نماید جمع در کل ز امر تقدیر نمود و شکل و طیب و طبع و تأثیر

مرد بیمار و طیب و جامهٔ نو بد بود بد ز من نکو بشنو

بلی ما را نباشد کار بارّد و قبول او که او بهتر شناسد خبث و طیب و طینت ما را