شنید ای پرستنده ی خیر نام که خوشنود ازو باد خیرالانام
جهان پادشا چون شود دیر سال پرستنده را زو بگیرد ملال
پرستنده پرسید کای پهلوان سخن گوی و بگشای شیرین زبان
((قباد، پرستنده مزدا، خدايگان و شاه شاهان ايران و انيران، از نژاد خدايگان، فرزندپيروز پادشاه و خدايگان، سخنان شما رسته هاى ايرانى را شنيد.))
4- معنايش اين است: همانطور كه من اولين پرستنده خدا نيستم، همچنين خدا فرزند ندارد،يـعـنى اگر جايز بود كه شما چنين ادعاى محالى بكنيد، براى من هم جايز بود چنان ادعاىمحالى بكنم.
چرا تاختی پیش فرزند اوی پرستندهای تو نه پیوند اوی