اسپ گله

لغت نامه دهخدا

اسپ گله. [ اَ گ َل ْ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) یلخی. ایلخی. خیل: و فرمود [ بهرام گور ] تا اسپ گله ها آوردند و اسپان نیک اختیار کرد ببهانه شکار تا بهر گله ای که میرسیدند از اسپ گله هاء بهرام میراندند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 79 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) یلخی ایلخی خیل گل. اسپ.

جمله سازی با اسپ گله

نماند ایچ بر دشت ز اسپان یله بیاورد چوپان به میدان گله
چنان بد که روزی ز بهر گله بیامد که اسپان ببیند یله
نگه کرد ز اسپان به هر سو گله که بودند بر دشت ترکان یله
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اویس
اویس
پیشه
پیشه
باوانم
باوانم
زیبا
زیبا