لغت نامه دهخدا
- از دهون خواندن؛ از بر خواندن. ( ناظم الاطباء ):
آنکه مدح شاه خواند از دهون
از دهانش بوی مشک آید برون.عبدالقادر نائینی ( از جهانگیری ).|| همان دهان است، چه الف و واو در فارسی تبدیل می یابند. ( از فرهنگ رشیدی ) ( از آنندراج ). || خاطرنشان. ( ناظم الاطباء ).
دهون. [ دَ ] ( ع اِ ) ج ِ دَهی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دهی شود. || ج ِ داه.( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به داه و داهی شود.
دهون. [ ] ( هندی، اِ ) اسم هندی دخان است. ( تحفه حکیم مؤمن ). رجوع به دخان شود.
