فتوای مجتهد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فتوا، رأی مجتهد در احکام شرعی است.
از احکام آن در باب اجتهاد و تقلید سخن گفته اند.
معنا
فتوا اسم مصدر از افتاء، در لغت به معنای پاسخ دادن به سؤال آمده است؛ چنان که استفتاء در لغت در معنای درخواست پاسخ از امری مشکل و مبهم به کار رفته است. فتوا در اصطلاح عبارت است از حکمی شرعی که مجتهد آن را به عنوان نظر و رأی خود اظهار می کند. فتوا به فتاوی یا فتاوی جمع بسته می شود.
مفتی
به فتوا دهنده « مفتی » و به مقلّدی که فتوا را از او می گیرد « مستفتی » گویند.
حجّیت فتوا
...

جمله سازی با فتوای مجتهد

تصویب در در لغت به معنای «به‌درستی رساندن چیزی به هدف» و «درست دانستن گفتار یا کردار یک شخص» است ولی در اصطلاح اصول فقه به معنای حکم کردن به درستی آرا و اجتهادهای تمامی صاحب نظران و مجتهدانِ دارای صلاحیت است. در این نظرگاه رأی و فتوای مجتهد نسبت به بیان حکم شرعی موضوعات هیچ‌گاه به خطا نمی‌رود و همیشه مطابق حکم واقعی است. بر این اساس آرای مجتهدان در عین اختلاف دارای سازگاری است.
در منابع اصولی و فقهی دو گونه تعریف برای تقلید مطرح شده شماری از فقها تقلید را امری متمایز از عمل کردن به حکم شرعی و آن را اخذ فتوای مجتهد یا پذیرفتن آن یا التزام داشتن به آن تعریف کرده‌اند. در برابر، بیشتر فقها ماهیت تقلید را همان پیروی عملی از فتوای مجتهد دانسته‌اند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال رابطه فال رابطه فال انگلیسی فال انگلیسی فال احساس فال احساس فال لنورماند فال لنورماند