صید کنان

صیدکنان در زبان فارسی به معنی در حال صید و در حال شکار می باشد. نخجیر یا صید به معنای کشتن یا به دام انداختن یک جانور زنده توسط موجود زنده‌ای دیگر، به ویژه انسان، است. فردی که اقدام به شکار می‌کند، شکارچی نامیده می‌شود و کسی که از جانوران شکار مراقبت می‌کند، نخجیربان خوانده می‌شود. همچنین، جانداری که به شکار جاندار دیگری می‌پردازد، شکارگر نام دارد. انسان‌ها معمولاً برای تجارت، شامل فروش پوست، مو، استخوان، عاج، گوشت و سایر اجزای بدن جانوران یا به منظور تفریح به شکار می‌پردازند. شکار جرگه، که در گذشته به آن شکار قمرغه نیز گفته می‌شد، نوعی از شکار است که در آن گروهی از مردم به دور نخجیر حلقه می‌زنند تا جانور را به سمت شکارچی هدایت کنند. در هند، این نوع شکار به نام هتهجوری شناخته می‌شود. این واژه هم‌ریشه با فعل شکردن است. واژه صید که از زبان عربی به فارسی وارد شده، به معنای شکار است. در زبان فارسی، صید عمدتاً برای اشاره به شکار آبزیان استفاده می‌شود.