لغت نامه دهخدا
دوک تراش. [ ت َ ] ( نف مرکب ) کسی که دوک می سازد و خراطی می کند. ( ناظم الاطباء ). دوک ساز. ( آنندراج ). مِغزَلی. ( دهار ) ( ملخص اللغات ). خراط. ( ملخص اللغات ).
دوک تراش. [ ت َ ] ( نف مرکب ) کسی که دوک می سازد و خراطی می کند. ( ناظم الاطباء ). دوک ساز. ( آنندراج ). مِغزَلی. ( دهار ) ( ملخص اللغات ). خراط. ( ملخص اللغات ).
کسی که دوک می سازد و خراطی می کند.
💡 مادرش شهرگرد و خانه گداست پدرش دیگ بند و دوک تراش