دو اسپه

کجا به صحبت یاری به عیش بنشستم؟ که هجر تیغ کشیده دو اسپه در نرسید

گریخت صبر دو اسپه ز هجر تو مشکل که نارسیده به ملک عدم فرود آید

دو اسپه سوار ار شود پیش اوی به دو ماه آید همی جنگ جوی

اگر دو اسپه دواند به گرد تو نرسد گل پیاده که او بر صبا سوار آید

دل کو دو اسپه از غم خوبان همی‌گریخت عشقش عنان گرفته به سوی تو می‌کشد

در عرصه عمی و جهالت دو اسپه‌اند در شاهراه دانش و بینش پیاده‌اند