جرعه خوار

لغت نامه دهخدا

جرعه خوار. [ ج ُ ع َ / ع ِ / خوا / خا ] ( نف مرکب ) جرعه خورنده. آنکه جرعه جرعه می نوشد:
قومی از کأس او مرا در خواب
جرعه خوار شراب دیدستند.خاقانی.جرعه خوار ساغر فکر منند از تشنگی
ریزه چین سفره راز منند از ناشتا.خاقانی.بر آن پیروزه تخت آن تاجداران
رها کردند می بر جرعه خواران.نظامی.مبادا کز آن شربت خوشگوار
نباشد چو من خاکیی جرعه خوار.نظامی.همه چون گیا جرعه خواران من
ز من سبزو تشنه بباران من.نظامی.

فرهنگ فارسی

جرعه خورنده آنکه جرعه جرعه می نوشد.

جمله سازی با جرعه خوار

می‌پرورد می فرح انجام محتشم خمخانهٔ غمش که منم جرعه خوار ازان
صد چو نظامی و چو خسرو هزار شایدم از جام سخن جرعه خوار
عمری ست جرعه خوار سفال سگان توست جامی که آب خضر ننوشد ز جام جم
ماحی عصیان آدم نام او هر دو عالم جرعه خوار جام او
خضر چه گویم که چو خضرش هزار بود ز سرچشمه دل جرعه خوار
یک پایگاه حضرت او اسم اعظم است یک جرعه خوار صفوت او جسم ازهر است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
جنده یعنی چه؟
جنده یعنی چه؟
بیتابی یعنی چه؟
بیتابی یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز