تیزبر

لغت نامه دهخدا

تیزبر. [ ب ُ ] ( اِ مرکب ) آلتی که بدان آهنگران آهن برند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

آلتی که بدان آهنگران آهن برند

جمله سازی با تیزبر

چنین گفت پس با پشوتن که خیز برین آتش تیزبر آب ریز
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال شمع فال شمع فال راز فال راز فال تاروت فال تاروت