بونواس

لغت نامه دهخدا

بونواس. [ ن ُ ] ( اِخ ) رجوع به ابونواس شود.

جمله سازی با بونواس

از چشمه بونواس مگر آب نخوردی ما عاشقِ آن ساعدِ سقّای دمشقیم
شاها ز فیض مدح سراییت، کلک من نی می کند به ناخن افکار بونواس
کلک معجز نگار چون گیرم نی به ناموس بونواس کنم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تشحیذ
تشحیذ
آهنگر
آهنگر
نکس
نکس
تقسیم
تقسیم