بلبل چشم

بلبل چشم. [ ب ُ ب ُ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) نوعی از ابریشم. ( فرهنگ فارسی معین ) ( ناظم الاطباء ). نوعی از جامه ابریشم. ( آنندراج ).

( اسم ) نوعی از ابریشم.

💡 گوش تو به الحانی چون نغمه بلبل چشم تو به معشوق چون صورت مانی

💡 بسکه بلبل چشم بر روی خوش گل دوخته لاله وارش چشم پرخون زآتش گل سوخته

💡 از می شوق مست شد بلبل چشم خود سرخ کرد بر رخ گل

💡 گوش کن گلبانگ بلبل چشم نه بر بلبله که اهل دل را می‌رساند هر یکی پیغام گل

💡 گل از نظاره منع او نمی کرد اگر می داشت بلبل چشم زاغی