لغت نامه دهخدا بانگه. [ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) آواز. نعره. ( ناظم الاطباء ).بانگه. [ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) پنبه نزده. ( ناظم الاطباء ). محلوج.
دانشنامه عمومی بانگه ( به لهستانی: Banie ) یک روستا در لهستان است که در گمینا بانگه واقع شده است. بانگه ۲٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد.