استافیلوکوک

سرده‌ای مهم از باکتری‌های گرم‌مثبت هستند که به‌صورت خوشه‌ای تقسیم می‌شوند. این باکتری‌ها با رهاسازی سموم کشندهٔ سلولی موجب گسترش سریع التهاب در بافت‌های آلوده می‌گردند. بیش از ۴۵ گونه استافیلوکوک شناسایی شده که بسیاری از آن‌ها بی‌آزار بوده و به‌عنوان فلور طبیعی روی پوست و مخاط بدن انسان و دیگر جانوران زندگی می‌کنند.
کوکسی‌های گرم‌مثبت و کاتالازمثبت هستند که از این طریق از استرپتوکوک‌ها و انتروکوک‌ها متمایز می‌شوند. دیوارهٔ سلولی آن‌ها حاوی پپتیدوگلیکان و اسید تایکوئیک است و محتوای سیتوزین + گوانین DNA آن‌ها بین ۳۰ تا ۴۰ مول٪ قرار دارد. این باکتری‌ها بی‌هوازی اختیاری بوده، در حضور نمک‌های صفراوی و حتی در محلول نمکی ۶/۵٪ قادر به رشد هستند. همچنین استافیلوکوک‌ها به باسیتراسین مقاوم ولی به فورازولیدون حساس می‌باشند.

تولید آنزیم کواگولاز معیار مهمی در طبقه‌بندی آن ها است. گونه‌های کواگولازمثبت شامل اورئوس، دلفینی، هیکوس، اینترمدیوس، لوتره، سودینترمدیوس و شلیفری هستند. در میان گونه‌های کواگولازمنفی، استافیلوکوک اپیدرمیدیس به‌عنوان فلور پوست می‌تواند در افراد دارای نقص ایمنی عفونت‌های شدید ایجاد کند و استافیلوکوک ساپروفیتیکوس نیز در عفونت‌های مجاری ادراری زنان نقش دارد. به این گروه از باکتری‌ها به‌طور خلاصه CoNS گفته می‌شود.

تصویر معنی استافیلوکوک

لغت نامه دهخدا

استافیلوکوک. [ اِ ل ُ کُک ْ ] ( فرانسوی، اِ ) میکربی که در بثره حیوان و در گرد و غبار هست که تولید ریم کند، و از دسته باکتریهای کروی است.

فرهنگ عمید

دسته ای از باکتری ها که تعداد بی شماری از آن ها بر روی پوست و جاهای نرم بدن به صورت خوشۀ انگور به نظر می رسد و گاه باعث عفونت های چرکی می شود.

دانشنامه عمومی

استافیلوکوک ها، جنس ( سرده ) مهمی از باکتری های گرم مثبت هستند. وقتی آن ها به بافت حمله می کنند، سموم کشنده سلولی را رها می کنند، در نتیجه التهاب به سرعت گسترش می یابد. آن ها همانند استرپتوکوک ها به شکل کوکسی می باشند اما تقسیم آن ها در دو محور انجام می گیرد؛ بنابراین، به شکل خوشه ( به یونانی σταφυλή, staphylē ) دیده می شوند. استافیلوکوک ها دارای حداقل ۴۵ گونه می باشند. بسیاری از گونه های استافیلوکوک، بی آزار هستند و در سطح پوست و مخاط بدن انسان و سایر جانوران زندگی می کنند.
استافیلوکوک ها، کوکسی های گرم مثبت خوشه ای شکل هستند که آنزیم کاتالاز را تولید می کنند. از این راه می توان استافیلوکوک ها را از استرپتوکوک ها و انتروکوک ها متمایز ساخت. در دیواره سلولی آن ها پپتیدوگلیکان و اسید تایکوئیک وجود دارد. محتوای سیتوزین + گوانین در DNAی آن ها، ۳۰ تا ۴۰ مول٪ است. با استفاده از چند تست بیوشیمیایی ساده می توان استافیلوکوک ها را از سایر کوکسی های گرم مثبت، متمایز ساخت. گونه های استافیلوکوک، بی هوازی اختیاری هستند یعنی هم در شرایط هوازی و هم شرایط بی هوازی می توانند رشد کنند. تمام گونه ها در حضور نمک های صفراوی رشد می کنند و همگی کاتالاز مثبت می باشند. آن ها ممکن است در محلول نمکی ۶/۵٪ نیز رشد کنند. در محیط بیرد پارکر ( Baird Parker medium )، گونه های استافیلوکوک به صورت تخمیری رشد می کنند بجز استافیلوکوک ساپروفیتیکوس که به شکل اکسیداتیو رشد می کند. استافیلوکوک ها به باسیتراسین ( دیسک ۰/۰۴ واحد ) مقاوم اما به فورازولیدون ( دیسک ۱۰۰ میکروگرم ) حساس هستند.
یکی از ویژگی های مهم جهت طبقه بندی استافیلوکوک ها تولید آنزیم کواگولاز است. کواگولاز آنزیمی است که خون را لخته می کند. در حال حاضر، ۶ گونه از استافیلوکوک ها به نام های استافیلوکوک اورئوس، استافیلوکوک دلفینی، استافیلوکوک هیکوس، استافیلوکوک اینترمدیوس، استافیلوکوک لوتره، استافیلوکوک سودینترمدیوس و استافیلوکوک شلیفری زیرگونه کواگولانس؛ کواگولاز مثبت هستند. این استافیلوکوک ها در دو گروه مجزا قرار می گیرند: گروه استافیلوکوک اورئوس ( به تنهایی ) و گروه استافیلوکوک هیکوس - اینترمدیوس ( بقیه گونه های کواگولاز مثبت ). مهم ترین گونه کواگولاز منفی، استافیلوکوک اپیدرمیدیس است که به شکل همزیست بر روی پوست انسان زندگی می کند. در بیمارانی که سیستم ایمنی آن ها سرکوب شده است یا از کاتترهای عروقی استفاده می کنند می تواند موجب عفونت های شدیدی شود. استافیلوکوک ساپروفیتیکوس، گونه کواگولاز منفی دیگری است که به عنوان فلور عادی واژن در زنان محسوب می گردد. این باکتری در عفونت های مجرای تناسلی در زنان جوان فعال از نظر جنسی نقش دارد. استافیلوکوک های کواگولاز منفی را به طور اختصاری CoNS یا CNS می نامند.

جمله سازی با استافیلوکوک

باکتری به دیسک تشخیصی نووبیوسین، مقاوم است. از این روش برای تمایز استافیلوکوک ساپروفیتیکوس از استافیلوکوک اپیدرمیدیس در آزمایشگاه استفاده می‌شود زیرا هر دو کواگولاز منفی هستند اما ا. اپیدرمیدیس به نووبیوسین حساس است.
آدلر تنها چند ماه پس از ترک مجلس، به‌طور ناگهانی در اثر عفونت استافیلوکوک و التهاب درون‌شامه قلب درگذشت. در سال ۲۰۱۲، همسرش شلی، نامزدی خود را برای این کرسی اعلام کرد، اما در نهایت از رونیان شکست خورد.
در مارس ۲۰۱۱، آدلر به عفونت استافیلوکوک مبتلا که منجر به التهاب درون‌شامه قلب و در نتیجه جراحی قلب شد. او هرگز به هوش نیامد و در ۴ آوریل ۲۰۱۱ درگذشت. آدلر در پارک یادبود لوکستوود، در شهرستان چری هیل به خاک سپرده شد.
گزارش محتوای نامناسب
طی کشیدن
نسل
هیز
کس کش