برتراند راسل و جرج ادوارد مور فلسفهٔ تحلیلی را با به کار انداختن منطق جدید -که راسل سهم زیادی در آن داشتهاست- به عنوان ابزار تحلیل بنیاد نهادند. منطق و فلسفه زبان از همان ابتدا از بحثهای محوری فلسفهٔ تحلیلی بودند. چند تفکر از بحثهای مربوط به زبان و منطق در فلسفهٔ تحلیلی پدید آمد؛ مانند اثباتگرایی منطقی، تجربهگرایی منطقی، اتمیسم منطقی، منطقگرایی و فلسفه زبان عادی.
لئوکیپتوس (نیمه اول قرن ۵ پیش از میلاد) نظریه اتمیسم را گسترش داد. این نظریه به این صورت است که: همه چیزها بهطور کامل از اجزاء تفکیکناپذیری به نام اتم تشکیل شدهاند. این نظریه به وسیله دموکریت بهطور مفصل شرح داده شدهاست.
کورپوسکولاریسم شبیه به تئوری اتمیسم است، با این تفاوت که اتمها غیرقابل تفکیک بوده، اما ذرات (جسمها یا بدنکها) را میتوان در اصل تقسیم کرد.