ابیرق

لغت نامه دهخدا

ابیرق. [ اُب َ رِ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر استبرق بحذف سین و تاء.

جمله سازی با ابیرق

«إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ سبب نزول این آیت آن بود که: مردی از عداد انصار نام وی طعمة بن ابیرق الظفری، زرهی دزدید از عمّی از آن خود، و آن دزدی را بر جهودی آلود که در آن سرای میآمدی، نام وی زید بن السمین.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ترغیب
ترغیب
ضمیمه
ضمیمه
نغمه
نغمه
علامت
علامت