نصرت یاب. [ ن ُ رَت ْ ] ( نف مرکب ) که پیروزی یابد. که فتح و ظفر نصیبش شود. پیروزمند: علی دلی که به ملک یزیدیان قلمش همان کند که به دین ذوالفقار نصرت یاب.خاقانی.
فرهنگ فارسی
که پیروزی یابد. که فتح و ظفر نصیبش شود.
جمله سازی با نصرت یاب
بر همه جنس دست نصرت یاب بر همه نوع کام نهمت ران
شب گذشته مرا دست عشق نصرت یاب ز روی شاهد مقصود برفکند نقاب
سخن ورایش دشمن فکن و نصرت یاب قلم و تیغش کشور شکن و فتح شکار