لغت نامه دهخدا مکرمان. [ م َ رَ ] ( ع ص ) رجل مکرمان؛ مرد کریم. ( منتهی الارب ). مرد کریم و جوانمرد و سخی. ( ناظم الاطباء ).در ندا گویند یا مکرمان؛ یعنی ای مرد کریم فراخ خوی. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
