گل شوره

لغت نامه دهخدا

گل شوره. [ گ ِ ل ِ رَ / رِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) زمین شوره زار.زمینی که زراعت ندهد. نمکزار. شوره زار:
در گل شوره دانه افشانی
برنیارد مگر پشیمانی.نظامی ( هفت پیکر ص 32 ).

فرهنگ فارسی

زمین شوره زار زمینی که زراعت ندهد نمکزار. شوره زار

جمله سازی با گل شوره

در گل شوره دانه افشانی بر نیارد مگر پشیمانی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال قهوه فال قهوه فال ای چینگ فال ای چینگ فال تماس فال تماس فال شمع فال شمع